donderdag 21 november 2019
ATOMIC

Atomic behoort al twintig jaar tot de voorhoede van de Scandinavische en Europese moderne jazzscene. De Noors-Zweeds band oogst veel lof voor zijn volstrekt eigen geluid, waarin Amerikaanse en Europese free-jazztradities naadloos in elkaar overgaan.

De composities van de hand van Håvard Wiik en Fredrik Ljungkvist zijn typisch Atomic en herkenbaar aan de zorgvuldig geconstrueerde melodieën en explosieve passages, die elkaar afwisselen door middel van snelle, onverwachte overgangen.

Op hun laatste album ‘Pet Variations’ speelt Atomic voor het eerst bewerkingen van stukken van ander componisten, zoals Edgar Varese, Olivier Messiaen, Steve Lacy, Jimmy Giuffre, Jan Garbarek en Brian Wilson van de Beach Boys.

‘Accomplished, inventive, superb in live performance. No praise too high for the band. Pet Variations has in abundance what so much contemporary jazz lacks - power, passion, originality and genuine musical excitement.’ (Stuart Nicholson, Jazzwise).

Fredrik Ljungkvist (saxofoon, clarinet), Magnus Broo (trompet), Håvard Wiik (piano), Hans Hulbækmo (drums) en Ingebrigt Håker Flaten (contrabas).

Op het scherp van de snede

De Noors-Zweedse band Atomic was te gast in JazzCase Dommelhof. Al ruim twintig jaar behoort de groep tot de voorhoede van de Scandinavische en Europese moderne jazzscene. Het was uitkijken naar de anarchistische vrijheid en free jazz waarmee Atomic geassocieerd wordt.

Een free-jazzconcert is in de eerste plaats een live ervaring, en niet altijd in woorden te vatten. Free jazz roept vaak weerstand op, omdat het niet de meest voor de hand liggende muziekvorm is met zijn vele improvisaties en vaak uitgebreide solo's.

Geen spoor hiervan bij Atomic. Op het podium stond een hechte solide band met muzikanten die perfect op elkaar waren afgestemd. Een band die ontspannen en met veel speelplezier haar nummers bracht. Geen vervelende solo's, maar vooral een mooi samenspel in functie van het globale groepsgeluid. Dit zorgde ervoor dat het concert geen moment verveelde.

Atomic is een voldragen band, wars van alle routine en musicerend op het scherp van de snede. Naast de composities van de hand van pianist Håvard Wiik en saxofonist Fredrik Ljungkvist sprongen ook de bewerkingen van de composities van Edgar Varèse en Steve Lacy in het oog, nummers die terug te vinden zijn op hun meest recente cd 'Pet Variations'.

Een concert waarbij ingetogen melodische nummers werden afgewisseld met explosieve en inventieve uptempo nummers met verrassende wendingen. In de korte eerste set werd ik stil van 'Un Grand Sommeil Noir', een melodisch en ingetogen compositie van Varèse. Heel ontspannen gebracht met uiterst subtiele percussie van Hans Hulbækmo, Ingebrigt Håker Flaten met de strijkstok op contrabas, het kleine pianospel van Håvard Wiik en het sublieme samenspel van sax en trompet van Fredrik Ljungkvist en Magnus Broo.

De tweede set was uitbundiger, met als hoogtepunt 'Art' een compositie van Steve Lacy. Meeslepend en traag, ingehouden gebracht. Met het magistrale bisnummer 'Louange à l’Éternité de Jésus', een compositie van Olivier Messiaen, werden we warm uitgeleid.

Een concert als een ontdekkingstocht door de eigenzinnige vrije wereld van Atomic, waarbij vrijheid en op Amerikaanse free jazz geïnspireerde improvisatie hand in hand gingen en uitmondden in een evenwichtig en inventief groepsgeluid. Een subliem concert.

(Robert Kinable)

Klik hier om de Jazztube te bekijken van Atomic in JazzCase met 'Un Grand Sommeil Noir'. Met dank aan Wim Mollen.

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.