donderdag 20 september 2007 Brussels Jazz Orchestra (BJO)
Het Brussels Jazz Orchestra (BJO) is in feite het geesteskind van Frank Vaganée, die in 1993 samen met Serge Plume en Marc Godfroid aan de wieg stond van deze bigband. Zij vulden hiermee het vacuüm op in het Vlaamse muzieklandschap dat ontstaan was na het verdwijnen van de BRT-Bigband. Met artistiek leider, leadaltsaxofonist en componist Frank Vaganée groeide deze 16-koppige bigband uit tot een internationaal gerespecteerd ensemble. Het repertoire van het BJO bestaat hoofdzakelijk uit eigen gecreëerde producties, zoals concertante projecten en samenwerkingen met onder andere Philip Catherine, Bert Joris en Toots Thielemans. Hun laatste cd is ‘Dangerous Liaison’. Deze live-opname met composities van Bert Joris, waarop het BJO wordt bijgestaan door een symfonisch orkest van meer dan 100 musici, kon rekenen op internationale waardering. Het is een geslaagde kruisbestuiving tussen jazz en klassieke muziek. In JazzCase brengt het BJO het programma ‘Countermove’. Een bigband om van te watertanden!
Geen enkel zwak moment bij Brussels Jazz Orchestra
De aanhef doet het al vermoeden; dit wordt een ode aan het Brussels Jazz Orchestra (BJO). Wat is er dan wel zo bijzonder aan dit orkest? De beste manier om daar achter te komen is natuurlijk het bijwonen van een liveoptreden, maar ook de uitstekende cd-opnamen kunnen uitkomst bieden, zoals bijvoorbeeld de zojuist uitgebrachte cd 'Changing Faces' met singer/songwriter David Linx.
Het orkest dankt zijn reputatie deels aan de samenwerking met componisten en solisten van naam, maar vanavond speelde het orkest geheel en al op eigen kracht... en hoe! De composities waren voornamelijk van artistiek leider Frank Vaganée. Een aantal ervan staan op de aanrader 'Countermove'. Het BJO is een 'klassieke' eigentijdse bigband. Klassiek in die zin dat melodie, harmonie en ritme de belangrijke peilers zijn, met prima solistische inbreng als sluitstuk.
Wie zoekt naar een kloon van de bands van Ellington of Basie komt hier bedrogen uit. Het BJO is het BJO en volstrekt uniek. Nergens hoor je zo'n perfecte balans in alle secties of zo'n gevoel voor verfijning van dynamiek en kleurrijke harmonisatie.
En vanavond etaleerde en presenteerde het orkest ook zijn eminente solisten, te veel om op te noemen. Dit orkest maakt geen gebruik van spierballenmuziektaal om te imponeren, integendeel: zelfs in de krachtige fortissimo's blijven balans, zeggingskracht en controle behouden en komen fluisterzachte pianissimo's oorverdovend binnen. Alles blijft tot in detail verstaanbaar en transparant.
Het luisteren naar dit orkest is een feest voor liefhebbers van bigbands op wereldniveau. Het is alsof je kijkt naar een toneel met fraaie coulissen die voortdurend wisselen van belichting, kleur en positie. Dan op de voorgrond, dan weer wijkend naar de achtergrond, om ultiem plaats en kader te bieden aan solisten, zodat zij maximaal tot hun recht kunnen komen. En dan is er nog die fabelachtige precisie van complexe tutti riffs. Je hoort en voelt dat dit orkest een homogene eenheid is en ook de goede onderlinge ambiance wordt in hun spel hoor- en zichtbaar gemaakt. De wekelijkse repetities en de vele concerten laten bij het BJO positieve sporen achter en de artistieke leiding is bij Vaganée zonder twijfel in goede handen.
Laten we hopen dat de verantwoordelijken in de culturele sector dit kroonjuweel van de Belgische jazzscene zullen blijven koesteren en ondersteunen, om op dit niveau te kunnen blijven schitteren.
