ESTHER VAN HEES

© Cees van de Ven

donderdag 18 februari 2016
Esther van Hees
(in residence)

Tijdens dit ‘in residence’-project krijgt zangeres Esther Van Hees de kans om samen te werken met pianist Jeroen van Vliet en saxofonist/ basklarinettist Joris Roelofs. Ze is afkomstig uit Mol, maar rondde haar master jazz zang af in Amsterdam. In 2013 won deze Vlaamse zangeres de Conservatorium Talent Award, waarbij zij door de jury geprezen werd voor haar eigen, originele stijl, sterke persoonlijkheid, durf en communicatie met het publiek.

Voor Van Hees staat de emotie centraal en het overbrengen hiervan op haar publiek. Binnen welke stijl ze precies valt, is voor haar niet van het grootste belang. Een samenwerking met de lyrische jazzpianist Jeroen van Vliet is voor haar een grote eer. Hij is een meester van de nuance en subtiliteit en won in 2014 de Buma Boy Edgarprijs.

Ook de jonge rietblazer Joris Roelofs sluit zich bij hen aan. Hij is een van de grootste talenten in de Nederlandse jazz op dit moment en is actief in vele Nederlandse groepen. Roelofs speelt onder meer in een trio met Jesse van Ruller en Clemens van der Feen. Maar hij heeft ook een Amerikaans trio met daarin gerenommeerde topmuzikanten als bassist Matt Penman en drummer Ted Poor. Roelofs wordt geroemd om zijn virtuoze spel en prachtige toon.

Na hun ‘in residence’ krijgt vanavond het amalgaan van tekst, melodie, jazz en poëzie zijn muzikale voltooing.

Esther van Hees (zang), Joris Roelofs (basklarinet), Jeroen van Vliet (piano).

Pure essentie

Esther Van Hees was enkele dagen in residence in Dommelhof Neerpelt op uitnodiging van JazzCase. De zangeres kreeg daarbij het volste vertrouwen en carte blanche om samen met pianist Jeroen van Vliet en saxofonist Joris Roelofs haar eigen ding uit te werken. Het leverde een uniek en uitzonderlijk eindresultaat op, met aan het einde van haar verblijf in Dommelhof een gedurfd en moedig concert.

Van Hees, die in Amsterdam woont maar haar roots heeft in Mol, koos voor populaire Nederlandstalige nummers, het merendeel uit Vlaanderen. Liedjes die in hun originele versie diep in ons collectieve geheugen gegrift staan. Hits meestal van voor haar tijd, die ze als kind thuis hoorde via de radio en de platencollectie van haar vader. Nummers van Louis Neefs, Ann Christy, Wim De Craene, Stijn Meuris, Della Bosiers, Raymond van het Groenewoud en Ramses Shaffy... artiesten die in Vlaanderen een sterrenstatus verwierven, maar op de laatste twee na in Nederland nauwelijks gekend zijn en waar ook beide begeleiders, Van Vliet en Roelofs, voor het eerst mee kennismaakten. Met hun sobere arrangementen wisten ze uitstekend de essentie van deze nummers te vatten.

Het was voor Van Hees een uitdaging en iets wat ze nooit eerder deed: Nederlandstalige klassiekers in een jazzbenadering brengen. Het getuigt van durf en klasse om als jazzzangeres deze nummers uit te kleden tot hun pure essentie, ze naar je hand te zetten en er in te slagen de originele versies te doen vergeten.

De eerste twee nummers, 'Benjamin' van Louis Neefs en 'Twee Meisjes Op Het Strand' van Raymond van het Groenewoud, voelden nog wat onwennig aan, maar vanaf het derde nummer 'Van God Los' van Stijn Meuris was het meteen raak. Van het Groenewouds 'Gelukkig Zijn' was kwetsbaar en breekbaar. De unieke samensmelting van haar stem met de diepe donkere klanken van Roelofs' basklarinet en het subtiele pianospel Van Vliet maakte het heel bijzonder. Alhoewel ik de tekst van het nummer al eeuwen ken en hem haast woordelijk uit het hoofd kan reciteren, kwam deze nog nooit zo sterk en betekenisvol binnen... Ook de meer verhalende nummers zoals 'Rosanne' van Wim De Craene kwamen echt tot leven.

Esther Van Hees, Jeroen van Vliet & Joris Roelofs Dommelhof (foto: Cees van de Ven)Door pareltjes als 'Sammy' (Shaffy), 'Horizontaal' en 'Fleur De Budda' (Bosiers) en 'Zoals Een Mooi Verhaal' (Christy) klein, broos en met intensiteit te brengen, kwamen de teksten des te sterker binnen. Esther Van Hees geeft haar eigen interpretatie aan deze nummers. Door de emotie in haar stem bouwt ze een spanning op waarmee ze de toeschouwer op sleeptouw neemt. De straffe arrangementen - met voldoende ruimte voor improvisaties van haar medemuzikanten - in combinatie met Van Hees' kwetsbare stemtimbre maakte dat de klik tussen de muzikanten onmiskenbaar voelbaar was.

Als kers op de taart kregen we als toegift het wondermooie 'Laat Me' van Ramses Shaffy, waarbij Van Hees enkel begeleid werd door een sublieme Van Vliet op vleugel die daarbij voluit ging.

Van Hees bewees met het brengen van deze liedjes dat ze een persoonlijkheid is met een eigen originele stijl en dat ze niet enkel in een jazzhokje te vangen is. Naast de jazzzangeres Esther van Hees heeft ze onder de naam Esther Von Haze net een cd uitgebracht met voornamelijk popmuziek, waarbij ze op een ruimer publiek mikt... Erg benieuwd om deze te horen.

(Robert Kinable)

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.