LAMA + JOACHIM BADENHORST

© Cees van de Ven

donderdag 21 januari 2016
Lama trio + Joachim Badenhorst
(in residence)


Lama is een internationaal trio, bestaande uit de in Portugal geboren maar in Nederland verblijvende Gonçalo Almeida (contrabas), de Portugese Susana Santos Silva (trompet en flugelhorn) en de Canadees Greg Smith (drums), die ook in Nederland verblijft. Zij kennen elkaar van het Rotterdamse Conservatorium, waar Susana en Gonçalo een studie volgden.

Het trio, aangevuld met de Amerikaanse rietblazer Chris Speed, bracht op het Portugese label Clean Feed het album ‘The Elephant’s Journey’ uit. Inmiddels werd Chris Speed vervangen door de Belgische (bas)klarinettist Joachim Badenhorst, waardoor het trio inmiddels tot een kwartet getransformeerd is.

De muziek van Lama situeert zich op de grens van toegankelijke mainstream en experimentele avant-gardejazz. Ze maken gebruik van de conventionele harmonische concepten eigen aan jazz, maar ze gaan ook uit van de persoonlijke vrijheid van het improviseren en integreren de abstracte texturen en intense kleuren van elektronische muziek.

‘Er wordt gespeeld met een frisse, avontuurlijke spirit en ruimte voor persoonlijke vrijheid, maar tegelijkertijd is de sfeer vaak dromerig, filmisch en charmant, zonder uit te monden in goedkope effecten, kleffe thema’s of andere voorgekauwde kost.’ (Guy Peters, Enola) Een toegankelijke maar tevens avontuurlijke muzikale cocktail.


Gonçalo Almeida (contrabas), Susana Santos Silva (trompet, flugelhorn), Greg Smith (drums), Joachim Badenhorst (klarinet, basklarinet).

Groots en meeslepend

Enige keren per jaar biedt JazzCase in Neerpelt artiesten een residentie, zodat zij enige dagen ongestoord aan nieuw materiaal kunnen werken. En traditiegetrouw wordt dit op donderdagavond afgesloten met een concert waarbij het publiek kan horen waar het allemaal toe heeft geleid. Ditmaal mocht het Lama Trio, bestaande uit bassist Gonçalo Almeida, trompettiste Susana Santos Silva en drummer Greg Smith, van deze gelegenheid gebruikmaken. En aangezien de samenwerking met klarinettist Joachim Badenhorst voor het laatste album 'The Elephant’s Journey' beide partijen goed beviel, is hij eveneens van de partij.

Wie het werk van Lama kent, weet dat dit trio het experiment niet schuwt. Elektronica maakt dan ook al langer deel uit van het instrumentarium en ook op 'The Elephant’s Journey' wordt er volop gebruik van gemaakt. Daar speelt het echter nog een ondersteunende rol. Bij het horen van het nieuwe materiaal blijkt de rol van experimentele vormen van elektronica alleen nog maar verder te zijn gegroeid en te zijn geïntegreerd in de muziek. Muziek die van zichzelf reeds zeer experimenteel is. Santos Silva klinkt in het stuk 'Metamorphoses', dat de gehele eerste set beslaat (!), dan ook als een storende radiozender en Badenhorst kiest voor een langgerekte drone-achtige toon op zijn klarinet. Op de achtergrond horen we het geluid van Almeida en Smith aanzwellen alsof er een storm op komst is. De elektronica zorgt op zijn beurt in dit stuk voor een indringende, zelfs wat sombere sfeer, totdat daar ineens de zon doorbreekt en een zuidelijk getinte melodie naar binnen wordt gedragen, met dank aan Badenhorsts flamboyante spel. Maar de storm die Almeida aansluitend ontketent doet het geheel weer te niet.

Markant is ook de solo van Santos Silva verderop in dit stuk. Zij is beslist een van de meest bijzondere trompettisten in de experimentele jazz van dit moment en laat hier weer eens horen waar die reputatie op berust. Piepend en krassend werkt ze zich door haar materiaal heen, de meest bijzondere klanken aan haar instrument ontlokkend. Dan weer liefelijk, dan weer schurend, schrijnend en gruizig. Maar wat ze ook doet, haar instrumentbeheersing is niet minder dan perfect. Voor Almeida geldt dat niet anders. Soepel glijden zijn handen over de snaren in een ritmisch zangerige solo. Het vormt de opmaat voor een deinende melodie vol prachtige kleuren, steeds feller klinkend met duidelijk oosterse invloeden, onder de bezielende leiding van een wild maar trefzeker om zich heen slaande Smith. Over instrumentbeheersing gesproken!

In de tweede set worden een aantal stukken gespeeld van het eerdergenoemde 'The Elephant’s Journey'. In 'The Gorky’s Sky' speelt Badenhorst een wonderlijk wiegende melodie in een enerverende solo. De slang kan nu ieder moment zijn kop boven het mandje uitsteken! In 'The Process' krijgt het kwartet ons eveneens in zijn greep. Het stuwende slagwerk van Smith, de groove van Almeida, het passievolle klarinetspel van Badenhorst en de scherpe solo van Santos Silva... het is bijna te veel!

(Ben Taffijn)

Klik hier voor foto's van dit concert door Cees van de Ven.