donderdag 18 oktober 2007
Paul van Kemenade Quintet Plus met Feya Faku & Sydney Mnisi


Het Paul van Kemenade Quintet, dat dit jaar 25 jaar bestaat, is vooral boeiend omwille van de niet aflatende zoektocht van saxofonist Paul van Kemenade naar opportuniteiten om jazz te vermengen met andere muzikale disciplines. Hieruit ontstonden boeiende samenwerkingen met onder anderen de Senegalese Les Frères Guissé, onze Belgische David Linx, symfonische orkesten en brassbands. Hij is niet alleen een veelgevraagd musicus, maar ook initiator en programmeur van het jaarlijks ‘Stranger than Paranoia Festival’. In JazzCase speelt het kwintet samen met gitarist Ferhan Otay en de Zuid- Afrikaanse blazers Feya Faku en Sydney Mnisi. De muziek die ontstaat uit deze samenwerking vormt een kleurrijke melting pot van Zuid-Afrikaanse muziekstijlen en Europese improvisatie-muziek. Een niet te missen muzikaal avontuur…


Paul van Kemenade (altsax), Sydney Mnisi (tenorsax), Feya Faku (trompet/ Flügelhorn), Louk Boudesteijn (trombone), Ferhan Otay (gitaar), Rein Godefroy (piano), Wiro Mahieu (bas) en Pieter Bast (drums).

Van Kemenade verkent grenzen en slaat bruggen

"Als 13-jarige begon ik als saxofonist bij de Valkenswaardse harmonie ONA (Ontspanning Na Arbeid) omdat ik als knaap opkeek naar mijn oudere broer die zo mooi 'Il Silencio' speelde." Een enthousiaste muziekleraar, die ook aanwezig was op het concert in Neerpelt, zette Paul van Kemenade op het spoor en bracht hem de liefde voor de saxofoon en de muziek bij, met alle gevolgen van dien. Dit jaar is Van Kemenade 30 jaar actief als musicus en 25 jaar met zijn kwintet. De aanleiding voor een reeks unieke concerten in het najaar met de altsaxofonist in diverse bezettingen in uiteenlopende projecten. Voor het concert in JazzCase was het kwintet uitgebreid met Feya Faku, Sidney Mnisi en Ferhan Otay.

Vanaf de eerste noten van 'Soul’ Afrique' was het duidelijk dat deze musici naadloos op elkaar afgestemd zijn, met vloeiende solo's van Faku op flugelhorn, Van Kemenade op altsax en Boudesteijn op trombone en gedragen door een relaxed gitaargeluid van Otay. Een wondermooie melodie die breed uitwaaiert en gedrenkt is in een Zuid-Afrikaanse klankkleur. Het tempo werd opgedreven met het speciaal voor deze bezetting gecomponeerde 'South African Connection'. Een up-tempo nummer waarbij de blazers interactief voluit gingen.

'Hela' (wat zoveel betekent als pay attention), een compositie van flugelhornspeler Faku, werd op ingetogen en subtiel beheerste wijze gebracht. Melodieus, lazy, kleurrijk en met een subtiele contrabassolo tot uiteindelijk enkel nog het geluid van vingerzettingen overbleef. Mooi. Met 'Please To Meet You' werd het eerste gedeelte van het concert afgesloten. Paul van Kemenade in een glansrol, met dat warme, smooth, rechttoe rechtaan altsaxgeluid, dat aanzwelt en uitbundig wordt, om naar het einde toe ingetogen en in een ruim klankenpalet te eindigen.

In 'Major Down', een sterk melodieus nummer, was het genieten van het warme geluid van gitarist Ferhan Otay. Met 'Just Thinking' bewijst trombonist Louk Boudesteijn een begenadigd componist te zijn. Een melodieus, funky nummer, vol sfeer en met beheerst trombonespel, dat wordt afgewisseld met de altsax van Van Kemenade... een pareltje. In het aan Charles Mingus opgedragen 'Jajaja' laat Van Kemenade horen dat hij ook salsaklanken op een verbluffende manier in zijn muziek weet te integreren.

Boeiend blijft Van Kemenades benadering van jazz en de wijze waarop hij de grenzen van het genre verkent en daarbij openstaat voor invloeden van andere muzieksoorten en voornamelijk wereldmuziek. Deze aanpak lijdt tot een specifieke eigen klankkleur, wat een verrijking en vernieuwing binnen de jazz oplevert. Paul van Kemenade en zijn kwintet slaan hier ongetwijfeld ook een brug naar een ruimer en jeugdig publiek.

(Robert Kinable)

Klik  hier voor een fotoverslag van dit concert.